Via een collega werd ik geattendeerd op een nieuwe internationale blog voor expats. Op deze blog beschrijft Amy Kogan een wat er komt kijken bij emigreren voor verschillende doelgroepen als expats en pensionado’s.
Een artikel wat mij zeer aansprak is de drie fases die de meeste emigranten ervaren wanneer zij zijn gesetteld in hun nieuwe land. Ze heeft het in haar artikel over de volgende drie fases: je houdt van je nieuwe land, je haat je nieuwe land en je leert leven met je nieuwe land. In het kort komt het neer op het volgende.
Je houdt van je nieuwe thuis land
Wanneer je net bent aangekomen in je nieuwe thuisland is voor de meeste mensen alles nog fantastisch, alles is nieuw en spannend. Je wilt het land graag ontdekken en de gewoontes die voor jou raar zijn neem je op de koop toe. Vaak is deze fase ook in combinatie met de begintijd op je werk waar je net bent begonnen aan je nieuwe baan. Natuurlijk kunnen sommige collega’s er rare gewoontes op na houden maar je nieuwe werk is helemaal fantastisch.
Je haat je nieuwe thuis land
Langzaam maar zeker komt de fase dat je je begint te irriteren aan sommige gewoontes in je nieuwe thuis land. Je wilt iets kleins regelen bij de gemeente, je staat twee uur in de rij en als je aan de beurt bent gaat het loket dicht met de mededeling, sorry wij gaan sluiten kom morgen maar terug. Of het voedsel begint tegen te vallen, van die momenten dat je in de supermarkt bent en bij je zelf denkt, waarom hebben ze hier geen normaal voedsel of waarom zijn de versproducten zo verschrikkelijk duur. Denk er maar aan hoe immigranten in Nederland zich voelen als zij ’s ochtends in de randstad tijdens de spits 20 km over onze snelwegen moeten afleggen.
Je leert leven met de gewoontes van je nieuwe thuis land
Na een tijd zal het besef komen dat het gras bij de buren niet altijd groener is maar dat je oude thuis land ook niet perfect was. Elk land heeft zo zijn positieve en negatieve eigenschappen waarmee je steeds beter leert omgaan. In deze fase zou je kunnen zeggen dat een emigratie geslaagd is, je hebt hoogtepunten en dieptepunten gekend maar je voelt je nu enigszins thuis en je kan omgaan met de lokale gewoontes.
Natuurlijk zal je altijd dingen blijven misschien uit je geboorteland maar gelukkig kunnen we dankzij internet overal ter wereld onze Nederlandse producten blijven bestellen dankzij webshops. En anders is er vast nog wel familie die bereidt is een paar kilo drop mee te nemen bij een bezoek 🙂
Dit artikeltje bevat nogal wat algemeenheden. Daar zal men in het algemeen dus wel wat aan hebben. Eigenlijk verschilt de gewenning niet zo veel van het verhuizen van de ene kant van het land naar de andere.
De taal is verschillend maar mijn ervaring is dat ook dialecten ervoor kunnen zorgen dat je je in het begin niet prettig voelt. Dat went inderdaad.
Zelf heb ik zojuist de beslissing genomen weg te gaan uit het land waarheen ik verhuisd was. Daarbij speelt absoluut een rol dat ik een vrouw alleen ben. Maar belangrijk waarom ik voel dat ik hier niet pas zijn de onverschilligheid ten opzichte van mensen met b.v. een handicap en het grootste struikelblok is dat mensen hier van alles beloven maar NIETS daarvan ook daadwerkelijk nakomen. Dat is een zo andere mentaliteit dat ik besloten heb hier weg te gaan. Niet terug naar Nederland overigens.